Rodzaje barwników spożywczych?
Barwniki nie poprawiają smaku produktu, nie przedłużają też jego przydatności do spożycia, a jedynie poprawiają efekt wizualny.
Wyróżniamy barwniki naturalne (chlorofil, karotenoidy, ryboflawina, karmel i antocyjany) oraz barwniki sztuczne (żółcień pomarańczowa i chinolinowa, karmiozyna, czerwień Allura oraz czerwień koszenilową).
Do barwników niebezpiecznych dla zdrowia zaliczamy te sztuczne, a w szczególności:
- żółcień chinolinową (E104)
- żółcień pomarańczową FCF (E110)
- tatrazynę (E102)-cukierki, lody, wypieki, płatki kukurydziane, guma do żucia, musztarda, dżemy, fast foody, kosmetyki do pielęgnacji twarzy i makijażu-przyczynia się do alergii i nietolerancji pokarmowych
- azorubiny (E122)-lody, kisiele,budynie-przyczynia się do astmy i ADHD
- czerwień Allura AC (E129)- galaretki, herbaty,ciasta, szminki-przyczynia się do ADHD, alergii skórnych,astmy-jest wycofany w kilku krajach europejskich, w Polsce nadal stosowany.
- erytrozyna(E127)- w produktach puszkowych – pogarsza przebieg choroby Hashimoto, alergizuje
- czerwień koszenilową (E124)
Czy stosowanie barwników do żywności jest bezpieczne?
Barwniki naturalne nie są szkodliwe dla zdrowia, jednak są drogie.Natomiast te sztuczne,gdy są spożywane nadmiernie będą szkodliwe. Jeśli często sięgamy po produkty pełne sztucznych barwników(szczególnie dzieci), może mieć to negatywne konsekwencje zdrowotne. Ich wyznacznikiem jest niższa cena – dlatego często są stosowane przez przemysł spożywczy.
Występują nie tylko w słodyczach, tez w pieczywie, warzywach- by je odświeżyć i uwydatnić kolor.
Wszędzie liczy się tylko zysk-chrońmy swoje dzieci przed kuszącymi, kolorowymi smakołykami!!!
–
Źródło: Wikipedia
